بیماری‌های خود ایمنی در بارداری را جدی بگیرید!

بیماری‌های خود ایمنی در بارداری

بررسی‌ها نشون می‌ده که احتمال بروز بیماری های خود ایمنی در بارداری در خانم‌ها پنج برابر شایع‌تر از افراد دیگس. در نهایت هم میزان بروز بیماری‌های خود ایمنی در دوران باروری مادران به اوج خودش می‌رسه. بنابراین به طور معمول اختلالات و بیماری‌های خود ایمنی معمولا در دوره بارداری زن‌ها رخ می‌دن.

بیماری‌های خود ایمنی…

مثل همه‌ در بدن زنای باردار آنتی بادی‌هایی تولید می‌شه که مواد خارجی وارد شده به بدن رو شناسایی می‌کنه. در نهایت هم این آنتی بادی‌ها به عامل خارجی حمله می‌کنه تا از مادر در برابر بیماری محافظت کنه. اما اگه شما هم در مورد بارداری و بیماری‌های خود ایمنی کنجکاو هستین بهتره ادامه ایم مقاله رو مطالعه کنین. در ابتدا باید بگم که در شرایط بارداری معمولا سیستم ایمنی بدن مادر مبتلا به بیماری‌‌های خود ایمنی دچار نقص می‌شه. در نتیجه به اشتباه سلول‌های سالم بدن رو مورد حمله قرار می‌ده و باعث نابودی سلول‌های بدن مادر می‌شه.

آیا بارداری در صورت ابتلای مادر به بیماری‌های خود ایمنی بی خطره؟

در بسیاری از موارد، بله ابتلای مادر به بیماری‌های خود ایمنی نمی‌تونه توی روند بارداری خللی ایجاد کنه. اما خانم‌هایی که به بیماری‌های خود ایمنی مبتلا هستن باید قبل از اقدام به بارداری به برخی نکات توجه کنن. رعایت این نکات باعث می‌شه تا پزشکان از سپری شدن بارداری سالم برای مادر و کودک‌ اطمینان حاصل کنن. به همین دلیل خیلی مهمه که اگه به بچه‌دار شدن فکر می‌کنین حتما قبل از اقدام این موضوع رو به پزشک خودتون اطلاع بدین.

همچنین شما مادرای عزیز باید بدونین که بارداری می‌تونه باعث ایجاد یک نوع از بیماری‌های خود ایمنی در شما بشه. اما با این وجود غالبا اگه مادری دچار بیماری‌های خود ایمنی باشه معمولا مشاهده می‌کنه که در دوره بارداری روند بیماری اون خیلی کند می‌شه. پس نگرانی از این بابت نداشته باشین و با مشورت با متخصص زنان و زایمان دوره بارداری خودتون رو طی کنین.

خطرات رایج بیماری های خود ایمنی در دوران بارداری

بیماری‌های خود ایمنی در بارداری می‌تونه خطرات مختلفی رو در مادرای باردار ایجاد کنه. در نهایت علائم بیماری مادر در دوران بارداری بسته به نوع بیماری خودایمنی که داره می‌تونه کاملا متفاوت باشه. اما به طور کلی برخی از رایج‌ترین خطرات برای مادران باردار مبتلا به بیماری‌های خود ایمنی شامل: پره اکلامپسی که یک عارضه بارداریه که از فشار خون بالا ناشی می‌شه و می‌تونه زندگی فرد رو تهدید کنه. لخته شدن خون و  محدودیت رشد جنین در رحم (IUGR) و تاخیر در رشد هم از علائم دیگه‌ی خطر در مادرای بارداره. زایمان زودرس و زایمان قبل از هفته 37 بارداری از علائم دیگه‌ایه که مادر مبتلا به بیماری‌های خود ایمنی شاهد بروز اون‌هاست.

معرفی یکی از بیماری‌های خود ایمنی در بارداری به نام لوپوس اریتماتوز سیستمیک

لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) که از جمله بیماری‌های خود ایمنی در بارداریه ممکنه برای اولین بار در همون دوره بارداری مادر ظاهر بشه. زنایی که با مشکل مرده‌زایی غیر قابل توضیح در سه ماهه دوم بارداری، تولد جنین‌ با محدودیت رشد، زایمان زودرس و سقط‌های مکرر خود به ‌خودی مواجهند ممکنه بعدها در اون‌ها بیماری SLE تشخیص داده بشه. وجود بیماری SLE رو نمی‌شه تا قبل از دوران بارداری مادر پیش بینی کرد. اما بیماری SLE ممکنه به ویژه بلافاصله پس از زایمان مادر عود کنه و بدتر بشه. در نهایت اگه لقاح در بدن مادر زمانی اتفاق بیفته که دوره عود بیماری با مصرف دارو کنترل شده می‌شه تا حد قابل توجهی از بروز این بیماری در بدن مادر جلوگیری کرد. در نهایت در این زمان عملکرد بدن مادر مثل فشار خون اون رو باید در حالت طبیعی نگه داشت.

عوارض این بیماری هم شامل موارد زیر می‌شه

محدودیت رشد جنین و زایمان زودرس به دلیل پره اکلامپسی( مسمومیت بارداری) از عوارض ابتلا به این بیماری‌های خود ایمنیه. بروز بلوک مادرزادی قلب( نوعی بلوک قلبی در کودکان) در کودک که به دلیل وجود آنتی بادی‌های مادری که از جفت عبور می‌کنن و به بدن جنین می‌رسن ایجاد می‌شه.

عوارض کلیوی یا قلبی که از قبل در بدن مادر وجود داشته و بروز بیماری‌های خود ایمنی می‌تونه باعث افزایش خطر این بیماری‌ها در بدن مادر بشه و حتی میزان مرگ و میر مادرها رو افزایش بده. نفریت (التهاب کلیه‌ها)، فشار خون بالا، یا وجود آنتی بادی‌های آنتی فسفولیپید که نوعی بیماری خود ایمنیه(معمولا آنتی بادی ضد کاردیولیپین یا ضد انعقاد لوپوس) خطر مرگ و میر پری ناتال( مرگ جنین در دوره بارداری، زمان زایمان و یا حتی یک ماه بعد از تولد) را افزایش می‌ده. نوزادانی که از مادرای مبتلا به SLE متولد می‌شن ممکنه دارای بیماری هایی مثل کم خونی، ترومبوسیتوپنی( اختلال در پلاکت‌های خون) یا لکوپنی(کاهش تعداد گلبول های سفیدی که در خون وجود داره) باشن. معمولا این اختلالات در همون هفته‌های اول پس از تولد یعنی درست زمانی که آنتی بادی‌های تولید شده در بدن مادر از چرخه زندگی نوزاد حذف می‌شن برطرف می‌شن.