وقتی نوبت به بارداری می‌رسد بدن در طول ۹ ماه تحت تغییرات مداوم است. در حالی که انتظار می‌رود افزایش وزن، برآمدگی نوزاد، قوزک‌های متورم و مواردی از این دست داشته باشد تغییراتی در بدن اتفاق می‌افتد که هیچکس انتظار ندارد اتفاق بیفتد. بسیاری از زنان در دوران بارداری دچار ترک خوردگی پا می‌شوند. پا‌های خشک و ترک خورده چیزی است که بیشتر آن‌ها تا زمانی که پا‌هایشان شروع به درد نمی‌کند به آن فکر نمی‌کنند زیرا آن‌ها یا در نقطه‌ای ترک خورده‌اند که در هنگام راه رفتن دائماً تحت فشار است یا آنقدر عمیق است که بدون توجه به راه رفتن درد می‌کند. در آن زمان لازم است که پا‌ها را درمان کنید، زیرا آن‌ها به جای اینکه خود به خود بهتر شوند بدتر می‌شوند.
تغییر دمای بدن:
برخی از افراد به طور طبیعی پا‌های خشک‌تری نسبت به دیگران دارند. به این ترتیب برای کنترل خشکی پا‌های آن‌ها پوشیدن جوراب در تمام طول سال توصیه می‌شود. پیدا کردن جوراب یا کفش راحت برای پوشیدن در بیشتر ساعات روز برای جلوگیری از خشکی و ترک پاشنه پا ضروری است.
افزایش وزن:
در حالی که برای داشتن فرزندی سالم باید در دوران بارداری وزن اضافه کرد اما این افزایش وزن به پا‌ها آسیب می‌زند و به ترک خوردن آن‌ها کمک می‌کند. افزایش وزن در دوران بارداری باعث می‌شود که وضعیت بدنی متفاوت و تعادل کلی وزن روی پا‌ها وجود داشته باشد. به همین دلیل پاشنه‌ها شروع به بزرگ شدن می‌کنند که باعث ترک خوردن آن‌ها می‌شود. اگر افزایش وزن بیش از حد سریع باشد پا‌ها نیز می‌توانند از شدت افزایش وزن شروع به خونریزی کنند. زمانی که پا‌ها شروع به بزرگ شدن می‌کنند می‌توان با اطمینان از اینکه آن‌ها به خوبی مرطوب شده‌اند از ترک خوردن جلوگیری کرد.
پا‌های متورم:
پا‌های متورم می‌تواند باعث شود پا‌ها تا حدی که قبل از بارداری امکان‌پذیر نبود منبسط شوند. اگر بدون تلاش برای از بین بردن تجمع مایع ورم کند ممکن است ترک خوردگی پا رخ دهد. در سه ماهه سوم بارداری پا‌ها به ویژه در معرض تورم هستند. این تورم می‌تواند باعث بزرگتر شدن پا‌ها نسبت به گذشته شود. در نتیجه بدون خاصیت ارتجاعی در پاشنه پا‌ها می‌توانند شروع به ترک خوردن کنند. به همین دلیل تجمع مایع باید در اسرع وقت برطرف شود تا فشار مایع از فشار دادن پوست به نقطه شکستن و ترک خوردن متوقف شود.
ایجاد پوست خشک:
یکی از نقاطی که پوست می‌تواند در صورت عدم صاف کردن مداوم ایجاد شود روی پاشنه پا است. برخلاف سایر نواحی بدن که به راحتی سلول‌های پوست را از بین می‌برند پا‌ها این کار را نمی‌کنند. آن‌ها برای خلاص شدن از شر سلول‌های قدیمی به کمک نیاز دارند تا سلول‌های جدید به سطح بیایند. وقتی این تکه‌ها تشکیل می‌شوند عملاً تمام خاصیت ارتجاعی از بین می‌رود. به این ترتیب هر گونه تغییر در اندازه پا‌ها باعث ترک خوردن پا در آن نقاط تکه‌ای می‌شود که می‌توانند روی پاشنه یا نزدیک انگشتان پا باشند.
کمبود رطوبت:
کمبود رطوبت کلی می‌تواند باعث خشکی و ترک پا در دوران بارداری شود. به این ترتیب برای این که این اتفاق نیفتد می‌تواند به جلوگیری از بروز درد پا کمک کند. با از دست دادن رطوبت پا‌ها اجازه می‌دهد تا سلول‌های مرده پوست سریع‌تر تشکیل شوند. برای جلوگیری از این اتفاق استفاده از مرطوب‌کننده در شب و در طول روز به رطوبت پا کمک می‌کند. هر چه رطوبت بیشتر در پا وجود داشته باشد پوستی با کیفیت را ایجاد می‌کند که مستعد ترک خوردن یا خونریزی نیست چیزی که هیچ زن بارداری در هیچ مرحله‌ای از بارداری نمی‌خواهد با آن دست و پنجه نرم کند.
منبع:
www.babygaga.com